Adölesanlıktan erişkinliğe geçiş
Tüm adolesanlar kimlik sorunu yaşarlar ve bu konuda yardıma gereksinim duyarlar. Epilepsilerini kullanarak sorunlarından ve hoşnutsuzluklardan kurtulmaya çalışmaları sık rastlanan bir durumdur. Örneğin; ilaçlarını aşırı miktarda alarak isyan etmek gibi. Bu gibi durumlar endişe verici olsalar da büyük bir olay haline getirmemeye çalışmalısınız. Çocuğunuza göstereceğiniz sevgi ile ve destekleyici bir yaklaşımla epilepsinin onun hayatını kontrol etmediğini belirtmelisiniz. Ona, spor aktivitelerine katılmasında, seyahat etmesinde bir engel olmadığını açıklamanız gerekebilir. Anne-baba olarak çocuğunuzun istekleri konusunda zorlanabilirsiniz. Arkadaşlıkları, ilişkileri konusunda karşılıklı konuşmanız gerekebilir. Ayrıca evlenmeleri ve çocuk sahibi olmalarında epilepsinin bir engel olmadığı söylenmelidir. Çocuğunuzun tüm bu sayılanlar için sizin yardımınıza gereksinimi vardır.

Adolesan dönemindeki tüm kişilerde olduğu gibi bir gruba ait olma ihtiyacı, epilepsi ile ilişkili durumlar nedeniyle yaşıtlarının aynısını yapamadıkları durumlar sorunlara yol açabilir. Örneğin; araba kullanmak gibi, tüm yaşıtları araba kullanmayı öğrenirken çocuğunuzun nöbetleri nedeniyle geri kalması o yaşta oldukça izole edici ve huzursuzluk vericidir. Bu gibi olayların üstesinden gelebilmesinde sizin desteğiniz çok önemlidir.

Erişkinliğe hazırlık
Aşağıdaki listeyi gözden geçirerek, çocuğunuzun bilmesi gerekenleri bilip bilmediğini kontrol edebilirsiniz, 

• Hangi uzmanlık dalındaki doktorlarla konuşması gerektiğini ve onlara nasıl ulaşacağını biliyor mu?
• Tedaviye neden gereksinimi olduğunu ve nöbet geçirirse ne yapması gerektiğini biliyor mu?
• İlaçlarını almasının kendi sorumluluğu olduğunu ve evde kalmayacağı zamanlarda yanında yedek ilaçlarını taşıması gerektiğini biliyor mu?
• Tıbbi bakımını nasıl organize etmesi gerektiğini biliyor mu?

Daha sonra çocuğunuzun ileri eğitim alıp almayacağına karar vermesi gerekecektir. Bu konuda onu almak isteği en üst düzey eğitimi alması gerektiği konusunda cesaretlendirmelisiniz. Çocuğunuzun üniversitede öğrenci yaşamının her alanına katılmasında hiçbir engel yoktur. Yakın arkadaşlarına hastalığı ile ilgili açık olmak en iyi yoldur, böylelikle nöbet geçirirse ne tip bir yardıma ihtiyacı olduğunu açıklayabilir ve böylece epilepsi ile ilgili asılsız söylentilerin de önüne geçilebilir.

Tüm diğer çocuklar gibi sizin çocuğunuzun da alkol, uyuşturucu maddeler gibi konularda sosyal yaşamını nasıl düzenlemesi gerektiğiyle ilgili karar vermesi gerekir. Bu gibi seçimlerde epilepsi ile bunlar arasındaki ilişkiyi de göz önüne almalıdır.